1999 depreminin ardından büyük göç veren ve nüfusu azalan Düzce’de, son yıllarda sanayileşmenin artmasına paralel olarak kentleşme oranı da hızla yükseldi.

Düzce’de 2007 yılı verilerine göre 323.328 kişi olan nüfusun %48.83’ü kentlerde, yani ilçe merkezlerinde yaşıyordu. Ekonomisi tarıma dayalı bir il olmasına rağmen kentleşme oranı her son yıllarda hızla arttı.

TÜİK verilerine göre 400 bin 976 olan Düzce İli’ndeki toplam nüfusun % 66,65’i kent merkezlerinde yaşıyor. Düzce’deki ilçelerin çoğunun kent nüfusu oranı kırsal nüfus oranından fazla.

TÜİK verilerine göre hazırlanan ilçe bazında kentlileşme oranını gösteren grafik incelendiğinde, Merkez, Akçakoca, Cumayeri, Çilimli, Gölyaka, Gümüşova ilçelerinin kent nüfus oranı köy nüfus oranından fazla çıkıyor. Sadece Kaynaşlı ve Yığılca ilçelerinde köy nüfus oranı kent nüfus oranından daha yüksek görünüyor. İlçelere göre kentleşme oranı Düzce merkezde yüzde 73,7, Akçakoca’da yüzde 69,5, Cumayeri’nde yüzde 70,9, Çilimli’de yüzde 50,6, Gölyaka’da yüzde 50,1, Gümüşova’da yüzde 52,8 olurken, Yığılca’da yüzde 20,9, Kaynaşlı’da ise yüzde 48 seviyesine geldi.

SORUNLAR BÜYÜDÜ

 Kırsal kesimde fındık dışındaki tarım üretimi hızla azaldı. Sadece fındığa bağlı tarım ekonomisi, kırsal kesimde yaşayan nüfusun taleplerini ve ihtiyaçlarını karşılayamaz hale getirdi. Bunun sonucunda kırsaldan kentlere göç akışı hızlandı.

Düzce genelinde kentleşme oranı hızla yükselirken, beraberinde birçok sorunu da gündeme getirdi.

Kentleşme en çok hava kirliliğinin artmasına yol açtı. Çarpık yapılaşma, eğitimde kalabalık sınıflar, altyapı eksikliği, trafik ve ulaşımda ortaya çıkan sorunlar kentleşmenin artmasıyla birlikte daha da büyüdü.